18.01.2006 - saat 20.20

yatıyım artık. aramadın, orası uzak belki telefonlara, yada belki yeni gelenler var yığıldıkar kuyruk oldular.. sende arayamadığın için sıkkınsındır aşkım benim, sinirleniyosundur.. canım sesini duymak herşey demek oldu anlatamam.. evde terör estiriyorum, kahkülüme taktı annem eyriymiş keselimmiş adam gibi, delirdim masada enson ağlıyodu annem, babam bana laf ediyodu hadi kızım senin asabın bozulmasın daha fazla yeterki asabın bozulmasın..gidiver .. işte eve gelmek için can atıyorum daha doğrusu evde olmayı terciheder oluyorum ..evde böyle - babam geliyo yanıma oturuyo ters ters bakıyorum, anneme adam gibi cevap veremiyorum herşey sanki tüm sinirim onlardan çıkıyor osman, çok mutsuz ediyorum kendimide onlarıda - ne beklediğimide bilmiyorum.. ilgi ilgisizlik - başıboşluk.. al işte çekip gittiler, yalnız kaldım babama göstermek için bugün yaptıklarımı getirmiştim yarın geri götürmek üzere işe..gösteremedim.. neyse bianda nasıl değişcem ben, nasıl gülcek yüzüm..nezaman napınca içim mutlu olcak, sen olmayınca sana da bu sen olmayınca baskısını hissettirmeden nasıl dingin olcam..